Wielki Piątek

Wielki Piątek to drugi dzień Triduum Paschalnego prowadzącego nas do Wigilii Paschalnej. W tym dniu w kościele katolickim nie sprawuje się Mszy Świętej, a czas poświęcony jest adoracji i rozważaniu Męki Pańskiej.

Jest to przede wszystkim dzień adoracji Krzyża. Dzień żałoby, ale i radości z tego, że Chrystus został wywyższony na krzyżu i uznany za Króla. Musimy być w tym dniu szczególnie świadomi tego, że Syn Boży umarł za nas na krzyżu, aby wybawić nas od śmierci wiecznej. Krzyż stał się symbolem zwycięstwa i nadziei na zbawienie.

„Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; aby wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i synem Ewy.

Przyszedł więc do nich Pan, trzymając w ręku zwycięski oręż krzyża. Ujrzawszy Go praojciec Adam, pełen zdumienia, uderzył się w piersi i zawołał do wszystkich: „Pan mój z nami wszystkimi!” I odrzekł Chrystus Adamowi: „I z duchem twoim!” A pochwyciwszy go za rękę, podniósł go mówiąc: „Zbudź się, o śpiący i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus. Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem.”