I Komunia Święta

PRZESŁANIE JANA PAWŁA II DO DZIECI PIERWSZOKOMUNIJNYCH

Ojciec Święty Jan Paweł II wygłosił do dzieci wiele katechez. Tematyka ich była różna, jednak można było z nich wyłonić następujące wątki: miłość Boża; modlitwa, post, jałmużna, Boże Narodzenie, ewangelizacja.

W katechezach tych papież uwrażliwiał dzieci na podstawowe wartości, którymi są: prawda, dobro, miłość, świętość życia, dążenie do wieczności.

Jednym z głównych wątków przesłania Jana Pawła II do dzieci jest ukazanie miłości Bożej. Temat ten wraca najczęściej przy spotkaniach z dziećmi pierwszokomunijnymi, ale też i przy innych okazjach. W homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w Parku Boston Common Ojciec Święty powiedział, że prawdziwa miłość pochodzi od Chrystusa, tylko ona prowadzi do Boga.

Jan Paweł II stwierdzał, że każdy uczynek winien być odblaskiem miłości Chrystusa. To Chrystus wzywa każdego człowieka do miłości Boga i bliźniego. Papież przytoczył opowiadanie o młodzieńcu z Ewangelii, który usłyszał wezwanie Chrystusa „Chodź za Mną!”, lecz odszedł zasmucony, gdyż miał wiele posiadłości. Smutek ten skłania do refleksji.

Dobra tego świata są przemijające, nie czynią człowieka szczęśliwym, bowiem liczne bogactwa tj. w przypowieści stają się przeszkodą w przyjęciu wezwania Chrystusa. Trzeba umieć powiedzieć „tak” miłości, a „nie” egoizmowi.

Prawdziwa miłość jest wymagająca, ofiarna i bezinteresowna. Sam Jezus mówi, że Jego przyjaciółmi są ci, którzy czynią to, co On przykazał. Zatem miłość wymaga wysiłku i osobistego zobowiązania w pełnieniu woli Bożej. Oznacza dyscyplinę oraz ofiarę, która rodzi radość i urzeczywistnia człowieczeństwo. Zastępca Chrystusa mówi, by młodzi ludzie nie bali się wysiłku, uczciwej pracy i prawdy. Z pomocą Jezusa i dzięki modlitwie będą mogli odpowiedzieć na Jego wezwanie, opierając się pokusom. Trzeba otworzyć serca Jezusowi; Jego miłości, prawdzie, radości.

W homilii do dzieci, które przyjęły I Komunię świętą papież mówił, że Jezus przyszedł na ziemię z miłości do swoich dzieci i chce być przez nich kochany.

Jezus jest najwspanialszym Przyjacielem, pragnie, aby dzieci zawsze o nim pamiętały. Ziemscy przyjaciele czasem zawodzą, nie mogą pomóc. Jezus jest zawsze wierny, jest towarzyszem ziemskiej pielgrzymki, słucha, pociesza i nigdy nie opuszcza. Zna imię każdego dziecka, towarzyszy mu każdego dnia. Jest uczestnikiem radości, pociesza w chwilach bólu i smutku. Bez tego Przyjaciela nie można się obejść, jeśli się Go spotkało i zrozumiało, że On miłuje i pragnie miłości. Z Jezusem można rozmawiać, zwierzać się Mu, do Niego można zwracać się z czułością i zaufaniem. Ojciec Święty zachęca, aby dzieci zawarły umowę przyjaźni z Chrystusem i nie zrywały jej nigdy. By we wszystkich sytuacjach życia zwracały się do Boskiego Przyjaciela.

Jan Paweł II wyjaśniał dzieciom, na czym polega miłość Boża. Mówi, że Eucharystia jest pomysłem Bożym. Otóż Jezus przed swoją śmiercią na krzyżu, złożył żywą ofiarę Bogu Ojcu – ofiarę uwielbienia i miłości. Przemieniając chleb i wino dał Apostołom i ich następcom – biskupom i kapłanom – władzę uobecniania Go podczas Mszy świętej.

Papież radował się, że dzieci przyjmujące I Komunię świętą niosą zapach pierwszego spotkania z Chrystusem. Powiadał, że żaden Kościół na świecie nie jest tak piękny jak dzieci, które przyjęły Chrystusa w Komunii świętej i stały się żywymi tabernakulami Boga. I życzył, by żaden wiatr nie porwał darów przyniesionych przez Jezusa do dziecięcego serca.

Ojciec Święty pragnął żarliwej miłości dla Jezusa Eucharystycznego. Zauważał, że dzieci do I Komunii świętej przygotowały się żarliwie i z wielką pilnością po to, by ich pierwsze spotkanie z Jezusem było chwilą wielkiego wzruszenia i głębokiego szczęścia.

Papież mówił, że dzieci są ulubieńcami Jezusa i przypominał Jego słowa: „pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im” (Łk 18,16). Namiestnik Chrystusa zachęcał dorosłych, aby kochali swoje dzieci, szanowali je i pouczali. By rodzice byli godni ich niewinności i tajemnicy zawartej w duszy stworzonej bezpośrednio przez Boga. Mówił, że dzieci potrzebują miłości, delikatności, dobrego przykładu i dojrzałości. Nie wolno zaniedbywać dzieci i nie można ich zawieść.

Jan Paweł II mówił, że dzieci są w społeczeństwie kwieciem serca i umysłu. Porównywał, że tak jak maj jest piękny i bogaty – tak też dzieci są obrazem wiosny. Pragnął, by dzieci zachowały jak najdłużej jasny uśmiech, wdzięk i radość życia.

Papież życzył nam, aby dzieci były wszędzie wysłannikami i radosnymi świadkami Jezusa: w rodzinach, towarzystwie, miejscach zabaw, w czasie wakacji. Przypominał, że nowoczesne społeczeństwo bywa często smutne i niezadowolone, gdyż brak tam Jezusa.

Jako wzór świętości dla dzieci Ojciec Święty ukazywał św. Teresę od Dzieciątka Jezus, która wspominała swoją pierwszą Komunię świętą, jako słodki pocałunek złożony przez Jezusa w jej duszy. Był to pocałunek miłości, czuła wtedy, że jest kochana. Wypowiadała słowa miłości skierowane do Chrystusa, oddając się mu na zawsze. Doznała tak wielkiej radości i pociechy, że ze wzruszenia płakała.

Innym wzorem miłości do Boga, o jakim mówił Ojciec Święty dzieciom jest św. Dominik Savio. Jako siedmioletni chłopiec otrzymał pozwolenie przyjęcia Komunii świętej po raz pierwszy. Wtedy to zapisał swoje postanowienie. Pragnął często spowiadać się i przyjmować Komunię świętą. Chciał, by jego przyjaciółmi byli Jezus i Maryja. Wolał śmierć niż grzechy.