Kolejne migawki z misji w Kamerunie

Drogi Księże Proboszczu, drodzy Parafianie z Niebocka

Nasza misyjna codzienność to także odwiedziny w domach u mieszkańców okolicznych wiosek. Ich życie jest bardzo ciężkie, balansujące na granicy ubóstwa, co można zobaczyć na poniższych zdjęciach. Starsza pani, do której idę co jakiś czas z Komunią Świętą, mieszka w tej skromnej chatce. Znajduje się w niej między innymi palenisko, na którym przygotowuje posiłek oraz prycza, na której sypia.

Kamerun to jeden z biedniejszych krajów Afryki, a codzienność wielu ludzi to ciągła walka o przetrwanie. Brakuje im podstawowych rzeczy – czystej wody, jedzenia, dostępu do lekarza czy szkoły. Domy, to często gliniane lepianki bez prądu i kanalizacji. Dzieci chodzą boso, a choroby, które w Europie leczy się tabletką, tam bywają wyrokiem. Dlatego nasza misjonarska praca to również pomaganie tym ludziom, to służba najbardziej potrzebującym. Często jest ona jedynym promykiem nadziei w miejscu, go którym zapomnieli politycy i media. Misyjne powołanie to przede wszystkim modlitwa i szerzenie Chrystusowej nauki, ale też konkretna pomoc – worek ryżu, ciepłe słowo czy opatrzona rana u dziecka…

Z pozdrowieniami S. Rozalia Oleniacz
Misjonarka