Droga Światła w Niebocku – światło nadziei w sercu parafii
W parafii św. Jana Kantego w Niebocku, od kilku lat w jedną z niedziel po Świętach Wielkanocnych, wierni gromadzą się na wyjątkowym nabożeństwie zwanym Drogą Światła (Via Lucis). Jest to stosunkowo nowe nabożeństwo, które zyskało popularność także w Polsce, a w Niebocku znalazło swoje stałe miejsce w kalendarzu liturgicznym.
Czym jest Droga Światła?
Droga Światła to obrzęd, który zrodził się we Włoszech w 1988 roku, w rodzinie salezjańskiej i został oficjalnie zatwierdzony przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w 2002 roku. Składa się z 14 stacji, podobnie jak Droga Krzyżowa, jednak koncentruje się na wydarzeniach po Zmartwychwstaniu Jezusa – od pustego grobu aż po Zesłanie Ducha Świętego. To czas radości i nadziei, który przypomina o zwycięstwie życia nad śmiercią.
W Niebocku tegoroczne nabożeństwo Drogi Światła odbyło się w niedzielę 1 czerwca o godzinie 15:00. Wierni zgromadzili się w kościele parafialnym, gdzie przy zapalonym paschale rozważali kolejne stacje Drogi Światła. Każda stacja była okazją do refleksji nad spotkaniami Zmartwychwstałego Chrystusa z uczniami i ich przemianą pod wpływem tego doświadczenia.
Nabożeństwo miało charakter procesyjny – wierni z zapalanymi przy każdej stacji świecami, przechodzili w procesji, śpiewając pieśń „Wy jesteście na ziemi światłem Mym”, rozważając wydarzenia mające miejsce po Zmartwychwstaniu Pańskim i wspólnie się modląc. W trakcie nabożeństwa często powtarzane było wezwanie: „Chrystus zmartwychwstał, Alleluja! Prawdziwie zmartwychwstał, Alleluja!”. To radosne ogłoszenie stanowiło rdzeń całego nabożeństwa, podkreślając triumf życia nad śmiercią.
Droga Światła w Niebocku to ważne liturgiczne wydarzenie, ubogacające życie wspólnoty parafialnej. Odmawiana modlitwa i wspólna refleksja nad tajemnicą Zmartwychwstania umacnia więzi między wiernymi i przypomina o obecności Chrystusa w codziennym życiu.
Wprowadzenie tego nabożeństwa do praktyki parafialnej pokazało otwartość wspólnoty na nowe formy duchowości.
Był to czas, kiedy nasza wspólnota ponownie dała świadectwo żywej i przepełnionej radością wiary w Zmartwychwstałego Chrystusa.
