Wielki Piątek – Liturgia Męki Pańskiej: Tajemnica Krzyża i Zbawienia

Wielki Piątek to drugi dzień Triduum Paschalnego, dzień, w którym wierni wspominają mękę i śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu. W tym dniu nie sprawuje się Mszy Świętej; zamiast tego odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej, która składa się z kilku istotnych części, każda z nich głęboko symboliczna i pełna duchowego znaczenia.​ Aby prawdziwie zrozumieć głębię Wielkiego Piątku, warto się z nimi zapoznać.

 Liturgia Słowa

Liturgia rozpoczyna się w ciszy. Celebrans i asysta wchodzą do kościoła bez śpiewu, a następnie leżą krzyżem przed ołtarzem, wyrażając pokorę i żal za grzechy. Czytania liturgiczne obejmują proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe z Księgi Izajasza oraz fragment Listu do Hebrajczyków. Centralnym punktem jest odśpiewanie opisu Męki Pańskiej według Ewangelii św. Jana, który ukazuje Jezusa jako Króla wchodzącego na tron krzyża.

Modlitwa Powszechna

Po homilii następuje uroczysta modlitwa powszechna, która ma swoje korzenie w starożytnym Kościele. Obejmuje ona dziesięć intencji, modląc się za cały Kościół, papieża, wszystkie stany Kościoła, katechumenów, jedność chrześcijan oraz za wszystkich ludzi, prosząc Boga o pokój i zbawienie dla świata.

Adoracja Krzyża

Centralnym momentem liturgii jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona krzyża, śpiewając trzykrotnie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”. Po liturgii krzyż pozostaje w widocznym miejscu, aby wierni mogli go adorować aż do Wigilii Paschalnej.  

Komunia Święta

Po adoracji krzyża przynosi się Najświętszy Sakrament z miejsca przechowania (tzw. ciemnicy) i udziela się Komunii Świętej wiernym. Nie ma momentu konsekracji; używa się hostii konsekrowanych podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. To znak jedności Wieczernika i Golgoty oraz tego, że Chrystus zawsze żyje, aby posilać swój lud sobą pod postacią Najświętszego Sakramentu.​

Procesja do Grobu Pańskiego

Liturgia kończy się procesją do symbolicznego Grobu Pańskiego. Najświętszy Sakrament zostaje tam złożony do adoracji aż do Wigilii Paschalnej. Monstrancja, spowita białym welonem, symbolizuje złożenie do grobu i skupia uwagę na Eucharystycznej obecności Chrystusa – znaku Jego Śmierci i Zmartwychwstania. Podczas procesji śpiewana jest pieśń „Odszedł Pasterz od nas…”.​

Wielki Piątek to dzień głębokiej refleksji nad tajemnicą krzyża i odkupieńczej męki Chrystusa. To czas, w którym wierni są zaproszeni do kontemplacji miłości Boga, który oddał życie za zbawienie świata.​

W naszej świątyni adoracja rozpoczęta po Liturgii Męki Pańskiej trwa przez całą noc, a następnie przez całą sobotę aż do Liturgii Wigilii Paschalnej..