Uroczystość Wniebowzięcia NMP, podziękowanie za plony i wspomnienie „Cudu nad Wisłą”

Dogmat o Wniebowzięciu Matki Bożej został ogłoszony 1 listopada 1950 roku przez papieża Piusa XII w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus. Od tego czasu właśnie 15 sierpnia obchodzimy piękne i ważne dla Kościoła Katolickiego święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Ogłoszenie dogmatu było jedynie oficjalnym uznaniem prawdy, która była kultywowana w kościele już we wczesnych wiekach chrześcijańskich, a święto to zwane było wówczas „Zaśnięciem Maryi”.

W Polsce i w wielu innych krajach europejskich Matka Boska Wniebowzięta jest patronką ziemi i bujnej roślinności, dlatego właśnie 15 sierpnia Polacy czczą Matkę Bożą zwaną w ludowej tradycji „Zielną”.  W tym dniu poświęca się w kościele kłosy zbóż, kwiaty i zioła, które, według ludowych wierzeń, dzięki pośrednictwu Maryi, leczą i chronią od chorób i zarazy.
Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to dla rolników okazja do dziękowania Bogu za plony ziemi i ziarna, które zebrali z pól. W wielu parafiach do kościoła wnoszony jest tradycyjny wieniec dożynkowy, uwity z różnorodnych kłosów zboża i ziaren. W naszym kościele jest to już wieloletnia tradycja. Wieniec przynoszą przedstawicielki Koła Gospodyń Wiejskich, a po mszy świętej dzielą się z zebranymi parafianami upieczonym ze świeżej mąki chlebem.

W Polsce dzień 15 sierpnia to również rocznica „Cudu nad Wisłą”, czyli zwycięstwa wojska polskiego nad armią sowiecką w 1920 roku i ocalenia Europy od zalewu bolszewizmu. Ponieważ „Cud nad Wisłą” miał miejsce właśnie w święto Matki Boskiej Zielnej, dla czcicieli Maryi jest to wyraźny znak Bożej interwencji i odpowiedzi na modlitwy Polaków. Jednocześnie zdarzenie to do dziś powinno nam uświadamiać, że wolność nie jest czymś oczywistym i danym raz na zawsze, że w sferze duchowej trzeba się o nią stale modlić, a w sferze ogólnospołecznej należy ją ciągle pielęgnować i chronić jak największy skarb.

Dziękujemy Panu Bogu za to piękne i wielowymiarowe święto chrześcijańskie, za to, że mogło się ono odbyć również w naszej niebockiej parafii. Jednocześnie prosimy o wsparcie i błogosławieństwo dla rolników, którzy swoją ciężką pracą pozwalają nam cieszyć się chlebem powszednim na co dzień.

Radując się w tym dniu z wolności naszej Ojczyzny, miejmy wciąż w pamięci trudy i poświęcenie wielu ludzi, którzy nam tę wolność przywrócili. Nie obyłoby się to bez Bożej pomocy, jak głoszą słowa hymnu znanego chyba każdemu Polakowi, a które w szczególny sposób wybrzmieć powinny właśnie 15 sierpnia:

Boże coś Polskę przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały,
Coś ją osłaniał tarczą Swej opieki
Od nieszczęść, które przygnębić ją miały.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie!
(…)
Boże najświętszy, przez Twe wielkie cudy
Oddalaj od nas klęski, mordy boju;
Połącz wolności węzłem Twoje ludy
Pod jedno berło Anioła Pokoju.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie!