Szkaplerz Karmelitański

„Noście zawsze Szkaplerz święty. Ja zawsze go noszę i wiele z tego nabożeństwa doznałem pożytku. Pozostałem mu wierny i stał się on moją siłą!” św. Jan Paweł II

Szkaplerz karmelitański NMP z Góry Karmel jest ściśle związany z historią i duchowością Zakonu Karmelitańskiego. Według tradycji Matka Boża objawiła się św. Szymonowi Stock, Generałowi Zakonu Karmelitańskiego w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. i powiedziała: Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twojego Zakonu. Kto w nim umrze nie dozna ognia piekielnego. Przywileje i łaski Szkaplerza św. były potwierdzone wielokrotnie przez papieży. Potwierdzili je: Klemens VII (bullą z dnia 12 sierpnia 1530 r.), Pius V, Grzegorz XIII, Paweł V, Klemens X, a nabożeństwo szkaplerzne polecali wiernym: Pius XI, Pius XII (1951), Paweł VI, Jan Paweł 11 (2001).

Szkaplerz w istocie jest „habitem”. Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony w mniej lub więcej ścisłym stopniu do Zakonu karmelitańskiego, poświęconego służbie Matki Najświętszej, aby doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie przyoblekania się w Jezusa Chrystusa (św. Jan Paweł II). Serce nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się Chrystusowi na wzór Maryi przez poświęcenie się na Jej służbę, życie w zjednoczeniu z Nią i naśladowanie Jej cnót. Przywileje i obowiązki noszących Szkaplerz

Przywileje noszących Szkaplerz

1. Kto umrze odziany Szkaplerzem świętym nie zostanie potępiony.
2. Noszący(a) Szkaplerz jako czciciel(ka) Matki Bożej zapewnia sobie Jej opiekę co do duszy i ciała w tym życiu i szczególną pomoc w godzinie śmierci.
3. Każdy(a), kto pobożnie nosi Szkaplerz święty i zachowuje czystość według stanu, zostanie wyprowadzony(a) z czyśćca osobiście przez Matkę Bożą w pierwsza sobotę po swej śmierci.
4. Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego są duchowo złączeni z zakonem Karmelitańskim i maja udział w jego duchowych dobrach za życia i po śmierci, a więc we Mszach świętych, Komuniach świętych, umartwieniach, modlitwach, postach itp.

Obowiązki noszących Szkaplerz

l . Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.

I. Dniem i nocą nosić na sobie Szkaplerz.

• Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Szkaplerza (zazwyczaj Pod Twoją Obronę).
• Czynić dobrze bliźnim,

Praktyki zalecane noszącym Szkaplerz Święty

l . Przynajmniej raz w miesiącu, jeżeli pozwolą na to warunki, oraz w święta Matki Bożej przystępować do spowiedzi i Komunii świętej.

• Nawiedzać często kościół i przynajmniej przez kilka minut modlić się do Matki Bożej.
• Od czasu do czasu z miłości do Matki Bożej wyrzec się czegoś dozwolonego (drobne umartwienie).

Praktyczne uwagi dla przyjmujących Szkaplerz

Szkaplerz sukienny i medalik mają taką samą wartość duchową. Chociaż przyjęcie powinno dokonywać się przy pomocy szkaplerza sukiennego, można go później, według osobistego uznania, zastąpić medalikiem szkaplerznym, który z jednej strony powinien mieć wizerunek Najśw. Serca Pana Jezusa, a z drugiej strony wizerunek Matki Bożej.

Przyjęcia do Szkaplerza dokonuje się tylko jeden raz. Gdy zniszczy się sukienny Szkaplerz albo zgubi się medalik, nabywa się nowy i nakłada się prywatnie. Nie jest wymagane poświecenie nowego szkaplerza. Gdyby jednak tego pragnął zainteresowany, może to uczynić każdy kapłan lub diakon.

Nie przyjmuje się do Szkaplerza osób nieobecnych. Wyjątek stanowią osoby ciężko chore, żołnierze lub więźniowie. Można im przesłać poświęcony Szkaplerz, a dane personalne przekazuje do Księgi Przyjętych do Szkaplerza.

Zniszczony sukienny Szkaplerz najlepiej spalić. Nie powinno się go wyrzucać do śmieci, gdyż byłoby to świadectwem braku czci dla samego znaku, jak i dla Tej, od której go otrzymaliśmy.

Jeśli ktoś przyjąwszy Szkaplerz, nie nosił go dłuższy czas czy to z zapomnienia, czy z niedbalstwa, czy z powodu zgubienia go, nie musi go na nowo przyjmować z rak kapłana. Wystarczy, że sam sobie go ponownie założy, żałując za zaniedbania i podejmie wymogi nabożeństwa. Gdy ktoś odrzuci Szkaplerz z pogardy, a zrozumiawszy, że źle uczynił i chce ponownie wrócić do praktyki nabożeństwa, obrzęd nałożenia przez kapłana musi być powtórzony. Jeśli ktoś przyjął Szkaplerz, ale zdjął go z powodu grzesznego życia, a następnie nawrócił się, wyspowiadał i chce czynić pokutę, to wystarczy tylko ze skruchą ucałować swój dawny szkaplerz i nałożyć go samemu odnawiając pragnienie życia zobowiązaniami szkaplerznymi. Jeśli ktoś żył w grzechu i nosił Szkaplerz, a nagle otrzymał łaskę opamiętania i nawraca się, to niech podziękuje Maryi że w ogóle powrócił! Niech odnowi swoje przyrzeczenia szkaplerzne po spowiedzi i Komunii św. Niech odda się na nowo Maryi i ucałuje Szkaplerz z postanowieniem godnego noszenia Jej habitu.

Stolica Święta nie widzi przeszkód, aby Szkaplerzem odziewać również małe dzieci. Zaleca się jednak, aby były już w takim wieku, by mogły zrozumieć podstawowe prawdy wiary. Wiedząc, kim jest Maryja, owocniej będą mogły przyjąć dar macierzyńskiej miłości.

Szkaplerz najlepiej nosić na szyi. Nie czyni zadość obowiązkom nabożeństwa ten, kto przyjąwszy Szkaplerz wiesza go w mieszkaniu, np. na ścianie. Wielkość łask obiecanych poprzez Maryję domaga się od nas noszenia Szkaplerza w sposób godny.

Osoby pragnące przyjąć Szkaplerz będą mogły to uczynić w naszej świątyni 16.07.2021 po mszy św. o godz. 19.00